یک ویژگی عجیب و غریب
فیزیکی، این موشک‌های هایپرسونیک را از دید رادارها پنهان کرده تا نتوانند
حتی قبل از برخورد موشک، آن را شناسایی کنند.
طبق گزارش خبرآنلاین، زمانی که فضاپیماهایی مانند کپسول آپولو یا شاتل فضایی به زمین باز می‌گشتند، ارتباط رادیویی با آن‌ها به مدت چند دقیقه قطع می‌شد. دلیل این مشکل، سرعت بسیار بالایی بود که فضاپیما در حال عبور از اتمسفر و حرکت به سمت زمین می‌بود، و این سرعت به ایجاد گرما شدید منجر می‌شد.
برای درک این سرعت بالا، به کپسول اوریون ناسا مثال زاریم. این کپسول در سپتامبر ۲۰۲۲ به کره زمین بازگشت و با سرعت ۳۲ ماخ، که معادل ۴۰,۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است، وارد جو زمین شد.
در چنین سرعت‌های عظیمی، اصطکاک بین فضاپیما و جو باعث از هم پاشیدن مولکول‌های هوا می‌شود. این پدیده، فضاپیما را در یک غلاف پلاسما قرار می‌دهد. پلاسما، حالت چهارم ماده است که شامل یون‌ها و الکترون‌ها (ذرات با بار مثبت و منفی) است. طبق توضیح مرکز پلاسما و همجوشی دانشگاه ماسачوست-ایندیون‌اس (MIT)، گرم کردن یک گاز می‌تواند به ایجاد پلاسما منجر شود که شبیه به یک سوپ از ذرات باردار است.
طبق توضیحات بخش تشخیص هایپرسونیک نیروی دریایی آمریکا: "این سوپ الکترونی، می‌تواند باعث مسدود شدن رادار شود. غلاف پلاسما در اطراف فضاپیما، امواج رادیویی را جذب می‌کند و در نتیجه این فضاپیما برای سیستم‌های رادار نامرئی خواهد شد."
دیوید رایت، فیزیکدان و محقق آزمایشگاه امنیت هسته‌ای و سیاست‌گذاری MIT، معتقد است که مسألة تشخیص موشک‌های هایپرسونیک ممکن است تا حدی فراتر از این موارد باشد. به عنوان مثال، این نگرانی وجود دارد که موشک‌های هایپرسونیک بتوانند در یک نقطه کور رادار حرکت کنند.
رادارهای مستقر روی زمین که برای تشخیص موشک‌هایی که از فضا وارد می‌شوند طراحی شده‌اند، به دلیل انحنای زمین، در اسکن اتمسفر بالاتری مانند لایه‌ای که سلاح‌های هایپرسونیک در آن پرواز می‌کنند، محدودیت‌های زیادی دارند. این مسئله، تشخیص دوربرد گلایدرهایی که از ارتفاع ۴۰ کیلومتری در فضای بالاتر اتمسفر به پرواز در می‌آید را سخت و پیچیده کرده است.