**پرتاب موشک و قورباغه فراموش‌نشدنی**
در
جریان پرتاب یکی از موشک‌های ناسا از مرکز پرتابی در ویرجینیا تصویری به
یادماندنی از قورباغه‌ای ثبت شد که همراه موشک به هوا پرتاب شده بود.
به گزارش
خبرآنلاین، برخی تصاویر تا همیشه در ذهن انسان باقی می‌مانند. برای یک نفر،
شاید نخستین نگاه به فرزندش باشد؛ برای دیگری، همسری که در انتهای راهرو
در انتظار ایستاده است. اما برای روزنامه‌نگار وب‌سایت آی‌اف‌ال ساینس،
لحظه‌ای است که قورباغه‌ای در جریان پرتاب موشک، به هوا پرتاب شد. هرچند
به‌طرز اغراق‌آمیز گفته می‌شود قورباغه به لایه‌ی استراتوسفر رسید، هیچ‌کس
دقیقاً نمی‌داند که حیوان بدشانس قبل از اینکه دوباره به زمین برگردد، تا
چه ارتفاعی بالا رفت.
به نقل از زومیت، ناسا در بیانیه‌ای درباره عکس فراموش‌نشدنی قورباغه
بدشانس نوشت: «تیم عکاسی تایید کرد که قورباغه واقعی است و در یکی از
فریم‌های ثبت‌شده توسط دوربین‌های کنترل از راه دور که برای عکاسی از پرتاب
استفاده می‌شوند، دیده شده است. گرچه، وضعیت قورباغه مشخص نیست.»
این دوربین‌ها برای عکاسی از پرتاب استفاده می‌شوند و تصویر درگرفته شده توسط دوربینی ثابت بود که با صدا فعال می‌شد. پرتاب موشک که با صدا همراه بود، باعث این شد که دوربین تصویر را ثبت کند.
فضاپیمایی که در آن روز سرنوشت‌ساز در تاریخ ۷ سپتامبر ۲۰۱۳ پرتاب شد، کاوشگر جو و محیط غبار ماه ناسا (LADEE) نام داشت. این فضاپیمایی از سکویی در تأسیسات پروازی ولوپس در ویرجینیا، زمین را ترک کرد.
زمان ثبت عکس، ساعت ۳:۲۷ صبح بود که برای حیوانات محلی ویرجینیا، زمان بیدارباش سختی بود، اما شروع خوبی برای فضاپیمای LADEE بود که با یک صحنه به یادماندنی و غیرمنتظره آغاز شد. این تصویر، پس از پرتاب، در اندازه اصلی خود را می‌توانید ملاحظه کنید.
پس از عبور از قورباغه، فضاپیمای LADEE به مدار ماه وارد شد. هدف این ماموریت رباتیک، جمع‌آوری اطلاعات درباره جو ماه و شرایط روی سطح آن بود، به همین مناسبت که فضاپیمایی به بررسی تأثیر گرد و غبار ماه بر محیط پیرامونش کمک می‌کند.
پایگاه پرتاب فضایی Leopoldsdorf-Wilmoreston (لوپس) که در ویرجینیا قرار دارد، مرکزی است که از سال ۱۹۴۵ در ساحل شرقی این ایالت میزبان پرتاب‌های موشکی بوده و که قدیمی‌ترین مرکز پرتاب موشک پیوسته در ایالات متحده محسوب می‌شود. پرتاب‌های فضایی، با وجود سر و صداهای بزرگ و هیاهوی آنها، معمولاً به حیوانات وحشی در این مناطق تأثیر نمی‌گذارد و آنها از آنجا برای زندگی استفاده می‌کنند.
پروازهای فضایی اگرچه در تولید آلودگی نقش دارند، اما در برخی مناطق محافظت‌شده، می‌توانند تأثیرات مثبتی نیز داشته باشند.
پایگاه‌های فضایی نیاز به زمین‌های بزرگی دارند تا پرتاب‌ها دور از جمعیت و به‌صورت ایمن انجام شود. این زمین‌های باز آن‌قدر خالی و بی‌جان نیستند که گیاهان و حیوانات مختلف در آنها زندگی می‌کنند. یک مثال در اینجا، مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا است که با پناهگاه حیات‌وحش جزیره مریت هم‌مرز است.
این منطقه پناهگاه حیات وحش است و محل زندگی بیش از هزار گونه گیاهی، ۱۱۷ گونه ماهی، ۶۸ گونه دوزیست و خزنده، ۳۳۰ گونه پرنده و ۳۱ گونه مختلف پستاندار است.